
سیمای مرگ در شعر فارسی (سبک های خراسانی، عراقی و هندی) 161 صفحه چکیده: مهمترین حادثۀ زندگیِ تمام انسانی، خیر تولّد او، بلکه مرگ اوست. مرگ برای انسان همواره موضوع اندیشیدن بوده است. شاید تنها چیزی که انسان از مرگ اندیشی باده تواند اظهار کند، استیصال و ناتوانی از درک حقیقت آن باشد. با بود ابراز سرگردانی و ناآشکارگی از مرگ، انسان در اندیشیدن بدان، شناختی از زندگی، خود و هدف زندگی بدست می آورد. تا جایی که می توان گفت؛ خود شناسی، شناخت فلسفۀ زندگی و بود شناسی بازده اندیشیدن به مرگ است. ارتحال اندیشی ابتدا فل ...